Stałe
Znaki do piętnowania

Stanowiły wyposażenie praktycznie każdej izby tortur. W ich skład wchodziły znaki do wypalania piętna na ciele, cęgi, szczypce i nożyce. Narzędzia te służyły do szarpania, cięcia, wyrywania, wypalania ciała. Obcinano ludzkie członki, wyrywano paznokcie czy sutki. Dodatkową torturą było rozżarzanie ich w palenisku, by w ten sposób dostarczyć dodatkowych cierpień skazańcowi.