Na początku przemówił dr Longin Dzieżyc, zastępca dyrektora Muzeum Ziemi Lubuskiej. Podkreślił znaczący wkład Jerzego Gąsiorka w rozwój lokalnego życia artystycznego poprzez jego 26-letnie kierowanie gorzowskim BWA. Wskazał na duży dorobek artystyczny, prezentowany zarówno w Polsce, jaki za granicą. Następnie przypomniał o Biennale Sztuki Sakralnej, które było artystyczną wizytówką BWA w Gorzowie, odnosząc się do istotnego kontekstu historycznego:
To ponad 20 lat historii i 11 spotkań artystów z całej Polski. Pierwsze z nich miało miejsce w 1984 roku, w okresie PRL-u. Cieszę się, że w tamtym czasie byli ludzie, którzy promowali i rozwijali sztukę sakralną – zaznaczył zastępca MZL.
Dr Dzieżyc podzielił się swoimi wrażeniami, związanymi z pracami Gąsiorka. Wyraził radość z ekspozycji, wskazując, że jest to inspirujący przegląd sztuki współczesnej i sakralnej, a także doskonałe wprowadzenie do nadchodzących Świąt Wielkanocnych.
Kolejnym mówcą był dr Jacek Gernat, kurator wystawy, który opisał Jerzego Gąsiorka jako wszechstronnego artystę, poetę i kuratora. Nawiązał do Władysława Hasiora i Mariana Kruczka, którzy tworzyli z tzw. „kulturowego „śmietnika”, wykorzystując pozornie niepotrzebne materiały i elementy, nadając im nowe znaczenie. Gąsior, inspirując się mentorami, stworzył dzieła bardzo osobiste. Korzystał z drewna, czasem nawet z nadpalonych pni czy przepalonych gałęzi, które poddawał delikatnej obróbce rzeźbiarskiej.
Artysta nadaje tym elementom zupełnie nowe znaczenia. Są one przesycone chrześcijańską ikonografią. Tworzy ludowe kapliczki, wizerunki świętych, postaci aniołów i wreszcie przedstawienia Męki Pańskiej – podkreślił dr Gernat.
Na koniec głos zabrał sam artysta, który rozpoczął od podziękowania za liczne przybycie na wydarzenie. Wyraził swoją wdzięczność wobec zastępcy dyrektora Muzeum Ziemi Lubuskiej oraz dr. Jacka Gernata za ich wnikliwe spojrzenie na jego twórczość. Dodatkowo artysta wspomniał o swojej sentymentalnej więzi z Zieloną Górą, wynikającej z licznych spotkań artystycznych i nawiązanych przyjaźni:
W latach 60. i 70. Zielona Góra pełniła rolę jedynego miasta będącego stolicą województwa. To właśnie tutaj uczestniczyłem w ciekawych wystawach i spotkaniach ze sztuką, gdzie poznałem wielu twórców, dyrektorów i redaktorów, z którymi zawiązałem trwałe przyjaźnie.
Ekspozycja wprowadza nas świat twórczych, zarazem duchowych poszukiwań gorzowskiego artysty, którego plastycznym medium są rzeźba i asamblaż, konstruowane z przedmiotów gotowych i rzeczy znalezionych: kawałków drewna, materiałów, części metalowych, starych, zużytych przedmiotów. „Gąsior”, podobnie jak jego twórczy mentor Władysław Hasior czy Marian Kruczek, nadaje tym rzeczom nowe znaczenia, w tym wypadku inspirowane ludową religijnością oraz chrześcijańską ikonografią. „Religijne” kompozycje artysty są jednak przesycone jego osobistymi refleksjami nad kondycją człowieka, nierzadko kruchą i dramatyczną. Tak jest też w eksponowanych na wystawie, pełnych ekspresji pracach, których zasadniczy temat stanowi Pasja Chrystusa – w istocie pasja człowieka, naznaczonego cierpieniem, doświadczeniami przemocy, wojny czy zmienności losu.
Na przestrzeni wieków sztuka chętnie podejmowała temat śmierci Chrystusa na krzyżu. Pasja jest zasadniczym tematem mojej wystawy. Cierpienie Chrystusa jest symbolem cierpienia człowieka. Przemoc, upokorzenie, ból inspirują mnie do podejmowania tych tematów w poezji, rzeźbie, asamblażu, w naiwnej nadziei, że przypominanie ich zatamuje fale przemocy, zła, wojen, które przecież wciąż toczą się na naszych oczach. Ja, pacyfista i wróg wszelkich przejawów ksenofobii, czuję się w obowiązku prezentować i eksponować te palące tematy… ku przestrodze!
Jerzy Gąsiorek
Jerzy Gąsiorek (ur. 17.01.1941 w Granowcu koło Ostrowa Wielkopolskiego)
Studiował na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, ponadto ukończył studia podyplomowe z muzealnictwa i wystawiennictwa na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1960 roku mieszka w Gorzowie Wielkopolskim. Do 1977 roku pracował jako nauczyciel historii architektury i sztuki, następnie w gorzowskim Muzeum prowadził galerię sztuki współczesnej Oficyna. W latach 1980-2006 był dyrektorem BWA w Gorzowie. W połowie lat 80. stworzył przy gorzowskim BWA drugą (pod względem ilości zgromadzonych prac) galerię Władysława Hasiora w Polsce. Był pomysłodawcą i organizatorem ogólnopolskich Biennale Sztuki Sakralnej Sacrum (1984-2004). Od lat 60. uprawia twórczość plastyczną, w 1991 roku został członkiem ZPAP. Zrealizował wiele wystaw indywidualnych w Polsce i Niemczech oraz uczestniczył w pokazach zbiorowych, m.in. w Salonach Jesiennych w Gorzowie Wlkp. i Zielonej Górze. Zajmuje się asamblażem, rzeźbą, architekturą wnętrz i wystawiennictwem, jak również pisze o sztuce i uprawia twórczość literacką. Wydał trzynaście tomików poezji.
