Wystawa pejzażu śląskiego to propozycja wędrówki tropami przeszłości. Zaprezentowane na niej prace od początku XIX wieku do lat czterdziestych XX stulecia pochodzą w większości ze zbiorów Działu Sztuki Dawnej. Wydawnictwa o tematyce krajobrazowej zyskały popularność już z końcem XVIII wieku. Nobilitowały one region, prezentując miejscowość czy dany obiekt zachęcając do bliższego poznania lub upamiętniając jego odwiedziny.

Trzonem wystawy są dzieła Carla Friedricha Stuckarta, ilustratora, rytownika i drukarza, tworzącego w latach 1804 – 1827 w podwrocławskiej Świdnicy, ucznia znanego śląskiego grafika Fryderyka Bogumiła Endlera. Blisko dwustuletnie, niewielkie grafiki Stuckarta już z daleka działają barwnymi plamami dachów czy szaty roślinnej, przezierających spod czarnej subtelnej kreski miedziorytów. Sztychy ze śląskimi krajobrazami przedstawiają architekturę zamków, klasztorów, kapliczek czy tchnących romantyzmem ruin, ukazanych na tle charakterystycznych elementów geograficzno przyrodniczych regionu.

Z Rejencji Legnickiej pochodzi przedstawienie zamku w Kochlicy oraz ruin warowni w Grodźcu. Z perspektywy pierwszoplanowych wzgórz i płynącej Odry widzimy pocysterski klasztor w Lubiążu – jedno z największych założeń europejskiej architektury. Do najokazalszych budowli Śląska należy również zamek w Książu, z tradycjami sięgającymi czasów księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I. Odmienny bardziej kameralny charakter ma położona w Kotlinie Kłockiej klasycystyczna świątynia w Lądku Zdroju. Trzy kolejne ryciny ukazują najważniejsze wzniesienia regionu. Jedna dotyczy Ślęży – miejsca kultu o tradycjach sięgających VII wieku, dwie inne obrazują budowle najwyższego szczytu Karkonoszy – Śnieżki. Prezentowany cykl kończą prace z charakterystycznymi dla Sudetów utworami skalnymi.

Autorstwa Carla Friedricha Stuckarta jest także panorama Zielonej Góry widziana od strony ulicy Sowińskeigo, z domem winiarskim oraz winnicami, powstała przed 1828 rokiem. Blisko sto lat późniejszy jest widok naszego miasta pędzla W. Fölga. Ten najnowszy nabytek naszego muzeum przedstawia gród widziany z perspektywy dawnej Löbtenzpromenade, ulubionego punktu widokowego rysowników i malarzy. Rozciągnięte w 5-letnim horyzoncie czasowym datowanie dzieła (1913-1917) wydaje się tłumaczyć obecny w pejzażu miasta kościół Najświętszego Zbawiciela, którego budowę ukończono w 1917 roku. Obok pejzaży prezentowane są także rzeźbiarskie przedstawienia św. Jana Nepomucena, tak często spotykanego podczas wędrówek po Śląsku.

Kontakt w sprawie wystawy: Longin Dzieżyc, tel. 068/327-23-45, w. 23