Pierwsza wzmianka pisemna o uprawie winorośli w okolicach Zielonej Góry pochodzi z 1314 r. Przez wieki zielonogórscy winogrodnicy i winiarze cieszyli się z dobrych zbiorów i byli zatroskani, kiedy zbiory były słabsze lub zupełnie nieudane. Dawne kroniki wymieniają lata szczególnych urodzajów i klęsk, świadczy to o znaczeniu uprawy winorośli i produkcji wina dla mieszkańców miasta. Przy dobrych zbiorach ludzie utrzymujący się z produkcji wina wyrażali publicznie swoją radość, stąd też zapewne wzięła swój początek tradycja uroczystego święta Winobrania. Od roku 1852 dzień Winobrania był urzędowo ogłaszany przez Radę Miejską. Winobranie było kończone korowodem, w którym brał udział Bachus i postacie historyczne.

Obecnie mieszkańcy Zielonej Góry kontynuują obchody winobrania. Miasto z zachowaną reprezentacyjną winnicą na Wzgórzu Ceglanym pamięta o swoich chlubnych tradycjach winiarskich. W tych dniach Zieloną Górą rządzi Bachus – bóg wina i zabawy. Barwne korowody oczarowywały zarówno mieszkańców, jak i przybyszy, którzy na Winobrania licznie przybywali z całej Polski. W czasach minionych Winobrania były niejednokrotnie odskocznią od szarej rzeczywistości. Winobranie zmieniało i wciąż zmienia swoje oblicze, wciąż jest jednak najważniejszym świętem miasta.