Andrzej Toczewski (1947-2020) w 1976 roku ukończył studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze (WSP). Stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii uzyskał na Wydziale Historycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w 1983 roku na podstawie pracy zatytułowanej Walki 1 Frontu Białoruskiego o przełamanie linii Środkowej Odry w 1945 roku.

Z WSP był związany zawodowo do 1994 roku, jako m.in. założyciel i pierwszy dyrektor wydawnictwa tej uczelni, adiunkt w Instytucie Historii, wykładowca i twórca Pracowni Badań nad Dziejami Środkowego Nadodrza, którą kierował do 1983 roku.

W latach 1983–1988 pełnił funkcję sekretarza generalnego Lubuskiego Towarzystwa Naukowego. W 1988 roku został pełnomocnikiem rektora ds. rozwoju WSP, jednocześnie w Instytucie Historii był wykładowcą historii powszechnej po 1945 roku. Od roku 2003 do 2010 był zatrudniony jako docent w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Sulechowie, gdzie wykładał muzealnictwo i historię sztuki.

Kilkakrotny laureat stypendiów zagranicznych, m.in. w Niemczech, Wielkiej Brytanii i rocznego stypendium Fundacji Kościuszkowskiej w Stanach Zjednoczonych w latach 1991–1992. Od 1974 roku jest członkiem Głównej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce (obecnie Główna Komisja Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu Instytutu Pamięci Narodowej). W latach 1996–1998 pełnił funkcję dyrektora Okręgowej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Zielonej Górze. W latach 1994–1998 był dyrektorem Wydziału Kultury Sportu i Turystyki Urzędu Wojewódzkiego w Zielonej Górze.

Dyrektor Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze w latach 1998-2015. Twórca stałych ekspozycji Muzeum Wina i Muzeum Dawnych Tortur.

24 marca 2020 r. w starej części zielonogórskiego cmentarza, pożegnaliśmy dr. Andrzeja Toczewskiego,  dyrektora naszej instytucji w latach 1998-2015. W trudnym czasie pandemii koronawirusa uroczystość pogrzebowa miała wymiar symboliczny. Pojawili się na niej: najbliższa rodzina, ścisły krąg wieloletnich współpracowników oraz grono serdecznych przyjaciół. W imieniu zgromadzonych głos zabrał prof. Czesław Osękowski, przewodniczący Rady Muzeum.

Snując refleksję o bogatym życiu  zmarłego, przypomniał  jego najważniejsze dokonania naukowe, aktywność zawodową i społeczną. Jednak jak podkreślił mówca – to właśnie Muzeum było największą miłością Andrzeja. W nim realizował swoje pomysły, wdrażał w życie zmiany, inspirował współpracowników. To on również poczynił pierwsze formalne kroki w kierunku wprowadzenia w życie idei rozbudowy zielonogórskiego Muzeum. Niestety nie udało mu się doczekać otwarcia nowego budynku ukochanej instytucji. Odszedł 20 marca 2020 r.