Profesja Pawła Napierały ma decydujący wpływ na jego twórczość. Jest historykiem sztuki, konserwatorem zabytków i jednocześnie artystą i to właśnie te aspekty stanowią źródło inspiracji dla jego obrazów.

Dyrektor Muzeum Ziemi Lubuskiej celowo zaprosił artystę do wernisażu tego dnia, łącząc ją z portretami trumiennymi. W pracach Napierały dostrzegamy fragmenty dawnych dzieł sztuki. W nawiązaniu do portretów trumiennych możemy zauważyć wyraźne odniesienia do kształtów podobrazia, takie jak ośmiokąty, pięciokąty i sześciokąty, które były integralne w tworzeniu portretów zmarłych. Istnieje tu więc bezpośrednia korespondencja między tymi dwiema wystawami.

Motywem przewodnim wystawy autorstwa Pawła Napierały stało się motto Hansa Beltinga, wybitnego historyka sztuki i teoretyka obrazów, które brzmi:

„W obrazie w sposób nierozerwalny splata się to, co obecne, z tym, co nieobecne”. Paweł Napierała wykorzystuje tę myśl, opisując obecność w swoich pracach i czerpiąc inspirację z dawnych dzieł sztuki”.

Na wystawie możemy zobaczyć obrazy, dla których podstawą stały się m.in. stare deski zainfekowane przez owady oraz krosna, które również mają swoje historie. Wszystko to stanowi swoisty ślad przeszłości. Wśród zgromadzonych eksponatów występuje nawet pewnego rodzaju relikwiarz, który jest dedykowany artystom sztuki współczesnej. Na małym fragmencie, za szkłem, pojawiają się fragmenty prac takich artystów jak Tadeusz Kantor, Jerzy Nowosielski, Edward Dwornik i Ron Tarasewicz.

Warto zaznaczyć, że technika malowania obrazów Napierały sprawia wrażenie, jakby były one malowane olejami, choć w rzeczywistości używa on akryli.

Kuratorem wystawy jest Leszek Kania.

Wystawa potrwa do 31.12.2023

Paweł Napierała – urodzony w 1983 roku w Opalenicy. Od 2023 roku prowadzi Pracownię Technik Malarskich i Rysunkowych na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W 2019 roku obronił rozprawę doktorską na Wydziale Malarstwa i Rysunku Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu – promotor prof. Dominik Lejman. Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz kurs konserwatorski na Akademii Sztuk Wizualnych w Poznaniu. Zawodowo związany także z Pracownią Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Drewnianej Polichromowanej Muzeum Narodowego w Poznaniu. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków i International Association of Art IAA/AIAP – UNESCO. Finalista Konkursu o Nagrodę Eibischa. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.