Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Generic selectors
Exact matches only
Search in title
Search in content
Post Type Selectors
Archiwum aktualności
Będę miał ogromną frajdę cieszyć się tym, co zostało zrobione

Dziś w samo południe nastąpiło wręczenie nominacji  Leszkowi Kani na funkcję dyrektora Muzeum Ziemi Lubuskiej na lata 2020-2024. Uroczystość odbyła się w Sali Zegarowej MZL, a uczestniczyli w niej: Łukasz Porycki – wicemarszałek Województwa Lubuskiego,  Tatiana Janiak – wicedyrektor Departamentu Infrastruktury Społecznej oraz muzealnicy.

Przekazując dokument powołania, Łukasz Porycki podkreślił, że procedura odbyła się z pominięciem drogi konkursowej. Dotychczasowa praca dyrektora jest bowiem bardzo dobrze oceniana, szczególnie w kontekście prowadzenia sztandarowej inwestycji jaką jest rozbudowy i modernizacji muzeum. Kandydaturę pozytywnie zaopiniował także Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Piotr Gliński oraz Stowarzyszenie Muzealników Polskich.

Dziękując za nominację Leszek Kania powiedział m.in. – Będę miał ogromną frajdę cieszyć się tym, co zostało zrobione, gdyż jest to ukoronowanie mojej kariery zawodowej. Na zakończenie spotkania nastąpiło oprowadzenie gości po nowej inwestycji.

Przypomnijmy najważniejsze wydarzenia w Muzeum Ziemi Lubuskiej podczas trwania pierwszej kadencji dyrektora Leszka Kani.

  • W kwietniu 2016 roku z okazji jubileuszu 125. rocznicy powstania Dziewczynki ze słonecznikami Olgi Boznańskiej – jednego z najcenniejszych obrazów znajdujących się w zbiorach muzeum – zorganizowano w ramach cyklu Arcydzieła polskiego malarstwa pokaz innych prac artystki wypożyczonych z Muzeum Narodowego w Szczecinie oraz Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu. Ogłoszony też został ogólnopolski konkurs na sobowtóra dziewczynki sportretowanej przez artystkę, który spotkał się z dużym zainteresowaniem publiczności i krajowych mediów.
  • Kolejną ekspozycją w tym cyklu była zrealizowana w 2017 roku wystawa dzieł Jacka Malczewskiego z kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie. Był to pierwszy w Zielonej Górze, historyczny pokaz prac czołowego polskiego malarza. Prezentacja 33 obrazów okazała się niezwykłym sukcesem frekwencyjnym. W czasie ośmiu tygodni trwania wystawy odwiedziło ją ponad 6000 widzów.
  • Kontynuacją owocnej współpracy z krakowskim muzeum stała się wystawa Kobieta w malarstwie polskim XX wieku. Obejmowała ona kilkadziesiąt prac wybitnych polskich malarzy, m.in. A. Karpińskiego, W. Weissa, Z. Pronaszki, a także J. Nowosielskiego czy R. Bujnowskiego.
  • Ważnym aspektem aktywności Muzeum były wystawy z zakresu sztuki najnowszej. Odbyły się one w ramach funkcjonującej od 2001 roku Galerii Nowy Wiek. Stale obecne w programie Muzeum Ziemi Lubuskiej były wystawy dotyczące tożsamości regionalnej.
  • Szczególną popularnością cieszyły się tworzone przy współudziale mieszkańców miasta ekspozycje z cyklu My Zielonogórzanie, nasz lubuski dom. Wspomnieć należy wystawy takie, jak: Portret zielonogórzan (2015), „A dookoła obcy świat…” – pierwsze powojenne lata na Ziemi Lubuskiej (2016), 100 lat kościoła pw. Najświętszego Zbawiciela (2017), Włodzimierz Kwaśniewicz w 70. rocznicę urodzin (2017), 95 lat Polskiego Związku Łowieckiego (2018), Lubuskie Lato Filmowe w obiektywie Tomasza Gawałkiewicza (2018), Hegemonia ZASTALU w Zielonej Górze. Dzieje Zaodrzańskich Zakładów Przemysłu Metalowego ZASTAL 1946-1991 (2019), Dawne zielonogórskie atelier fotograficzne (1858-1945) (2019).
  • Z okazji zbliżającej się 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości otwarta została wystawa W drodze do niepodległości. Kanadyjski przystanek – obóz Kościuszko w Niagara-on-the-Lake (1917-1919). Ekspozycja została stworzona przy współpracy i sfinansowana przez Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce/Polish Army Veterans Association in America, Nowy Jork. Była prezentowana w wielu miastach Polski, m.in. w Warszawie – Akademia Sztuki Wojennej, Łódź – Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego oraz w Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku.
  • Istotnym elementem aktywności muzeum jest współpraca zagraniczna. Od roku 2015 realizowany jest wspólnie z Fundacją Księcia Pücklera w Bad Muskau cykl Topografia polskiej sztuki współczesnej. Dotychczas odbyło się pięć wystaw, m.in. indywidualne pokazy twórczości prof. Aleksandry Mańczak, prof. Piotra C. Kowalskiego oraz pedagogów związanych z Instytutem Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Zielonogórskiego, a także zbiorowa prezentacja prac pejzażowych 16 polskich artystów współczesnych ze zbiorów zielonogórskiego muzeum (m.in. T. Dominika, J. Szancenbacha, J. Tarasina).
  • Jako autorski pomysł Leszka Kani od pięciu lat realizowane są w cyklu Jazzujące Muzeum spotkania muzyczno-plastyczne połączone z recitalami wybitnych polskich pianistów, wokalistów i bandów jazzowych oraz prezentacją znaczących dzieł ze zbiorów Muzeum Ziemi Lubuskiej. Wystąpili czołowi polscy jazzmani starszego pokolenia – m.in. Lora Szafran, Włodzimierz Nahorny, Adam Makowicz, Artur Dutkiewicz, a także młodzi: Piotr „Pianohooligan” Orzechowski, Sławek Jaskułke, Dominik Wania.

Leszek Kania, ur. 1956, absolwent Wydziału Pedagogicznego WSP w Zielonej Górze. W latach 1979-1981 związany z Biurem Wystaw Artystycznych w Zielonej Górze. Od stycznia 1982 pracuje w Muzeum Ziemi Lubuskiej, kolejno na stanowisku asystenta, adiunkta, kustosza w Dziale Sztuki Współczesnej (kierownik działu w latach 1988-1996); od 1997 do 2015 roku pełnił obowiązki zastępcy dyrektora Muzeum. W maju 2015 roku został dyrektorem Muzeum wyłonionym w drodze konkursu. Od roku 2001 prowadzi Galerię NOWY WIEK. Kurator i współorganizator szeregu wystaw muzealnych m.in. Plastyczne narracje (1994), 90/90 z okazji Jubileuszu 90-lecia Muzeum w Zielonej GórzeKolekcja Złotego Grona oraz prezentacji monograficznych m.in. Jana Berdyszaka, Tadeusza Dominika, Jerzego Nowosielskiego, a także ekspozycji organizowanych ze zbiorów Muzeum Ziemi Lubuskiej w Polsce i zagranicą, m.in. Polish Modern Art, New Delhi 1988; Współczesna Grafika Polska, Kraljevo 1989, Od Heimatmuseum do Muzeum Ziemi Lubuskiej, Kőnigswinter 2005. Uczestnik ogólnopolskich konferencji dotyczących zbiorów i kolekcji  sztuki współczesnej na terenie Ziem Zachodnich.

Publikuje teksty dotyczące plastyki współczesnej w periodykach lokalnych i ogólnopolskich (m.in. Art & BusinesExitFormatMagazyn Sztuki). Redaktor, współautor katalogów i książek poświęconym twórczości artystów zielonogórskim m.in. Józefa Burlewicza (2001; 2018), Klema Felchnerowskiego (2005), Mariana Szpakowskiego (2003), Hilarego Gwizdaly (2016). Autor wielu opracowań dotyczących historii plastyki lubuskiej i zbiorów sztuki współczesnej w zielonogórskim muzeum. Członek kapituły ekspertów Lubuskiej Zachęty Sztuki Współczesnej w Zielonej Górze. Wieloletni Przewodniczący Komisji ds. Realizacji Form Przestrzennych przy Prezydencie Miasta Zielona Góra. Od blisko dwudziestu lat przewodniczący jury eliminacji Olimpiady Artystycznej – sekcji historii sztuki, członek Lubuskiego Oddziału Stowarzyszenia Muzealników Polskich i Towarzystwa Opieki nad Zabytkami.