Był niezawodnym rzecznikiem muzealnych potrzeb i inicjatyw. Gdy tylko obowiązki i stan zdrowia mu pozwalały odwiedzał nas i uczestniczył w wernisażach i spotkaniach. Redaktor Artur Łukasiewicz, wspominając Z. Stabrowskiego na łamach zielonogórskiego wydania “Gazety Wyborczej”, tak określił  jego usposobienie “Potrafił wzbudzać sympatię, umiał rozmawiać ze wszystkimi mimo różnic i politycznych przepaści. Unikał zacietrzewienia. Lubiany przez miejscowych księży, ludzi od kultury”.

Urodził się 2 stycznia 1945 r. w Jeziernie (dawnym woj. tarnopolskim). Ukończył historię na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. Przez pierwsze lata pracy zawodowej był etatowym pracownikiem organizacji młodzieżowych, a później sekretarzem oraz szefem wydziału propagandy i kultury w Komitecie Wojewódzkim PZPR w Zielonej Górze. Wówczas to m.in. angażował się w organizację Festiwali Piosenki Radzieckiej. Pod koniec lat 80. ubiegłego wieku pełnił funkcję zastępcy dyrektora MZL. Po przekształceniach ustrojowych został prezesem Towarzystwa Współpracy Polska-Wschód (spadkobierca TPPR).  Od początku kariery politycznej Janusza Kubickiego współpracował z prezydentem miasta, jako jeden z jego najbliższych doradców.

Łącząc się w smutku z najbliższymi, składamy wyrazy szczerego współczucia.