Do najsławniejszych ludzi sztuki pochodzących z Zielonej Góry należy urodzony tu w 1727 roku Tadeusz Kuntze. Artysta zajmuje w dziejach XVIII-wiecznej sztuki pozycję wybitną. Nadworny malarz biskupa Stanisława Załuskiego gruntowne wykształcenie pobierał w Krakowie, w dwóch rzymskich akademiach oraz w Paryżu. Po ukończeniu nauki na krótko przyjechał do kraju, by wkrótce po śmierci możnego protektora w 1759 roku opuścić go na stałe. Malarz kilka lat spędził najprawdopodobniej w Hiszpanii, skąd wyjechał do Włoch.
Kuntze tworzył na styku trzech wielkich epok: baroku, rokoka i klasycyzmu. Jego bogatemu dorobkowi towarzyszyła szeroka skala zainteresowań tematycznych, obejmująca obok przedstawień religijnych wątki rodzajowe, mitologiczne i krajobrazowe, realizowane rozmaitymi technikami twórczymi, począwszy od oleju, tempery i fresku po gwasz czy rysunek, ukazujące dużą biegłość kompozycyjną i warsztatową.
Dzieła Kuntzego wypełniają ołtarze, ściany i sklepienia świątyń Krakowa, Kocka, Warszawy czy Rzymu, zdobią także m. in. Sień Benedykta w papieskiej rezydencji w Castel Gandolfo czy kaplicy seminaryjnej we Frascati. Mimo wielu lat spędzonych za granicą malarza nadal identyfikowano z krajem rodzinnym, nazywając Taddeo Polacco.
Szczególne znaczenie dla upamiętnienia Tadeusza Kuntzego w Zielonej Górze ma stała galeria z oryginalnymi dziełami wypożyczonymi z Fundacji Zbiorów im. Ciechanowieckich w Zamku Królewskim w Warszawie. Pierwszy z prezentowanych obrazów “Św. Stanisław i Piotrowin” jest egzemplifikacją sporu biskupa krakowskiego z Bolesławem Śmiałym. Kolejne dzieło poświęcone jest żyjącemu w latach 1390-1483 świętemu Janowi Kantemu, profesorowi Uniwersytetu w Krakowie.
Do najwspanialszych przykładów polskiego malarstwa alegorycznego należy praca Tadeusza Kuntzego “Fortuna”. W galerii prezentujemy kopię tego dzieła wykonaną przez zielonogórską malarkę Irenę Bierwiaczonek. Obok znalazły się także reprodukcje gwaszy, ukazujących koloryt i malowniczość rzymskiej ulicy, mające najbardziej nowatorski charakter w dokonaniach malarza. Na wystawie prezentowane są także wydawnictwa poświęcone artyście, obrazujące dorobek zielonogórskiego środowiska twórczego. Natomiast przed gmachem muzeum znajduje się tablica poświęcona malarzowi, która zainaugurowała aleję ludzi zasłużonych dla budowy tożsamości kulturowej naszego miasta.
Galeria przybliża miejscowej społeczności artystę, którego dzieło stało się jednym z trwałych elementów kulturowej tradycji Zielonej Góry.