11 października 2023 roku odbył się wernisaż, który przyciągnął dużą uwagę i zgromadził licznie przybyłych gości. Początkowo planowano zorganizować wydarzenie w sali witrażowej, ale ze względu na niespodziewanie dużą liczbę gości, szybko przenieśliśmy się do sali koncertowej. Ostatecznie na wernisażu zgromadziło się aż 160 osób, co stanowiło miłą niespodziankę i motywację dla pracowników MZL.
Początek wydarzenia to chwila powitania ze strony Dyrektora MZL, Leszka Kani. Następnie swoje przemówienia wygłosili kuratorzy wystawy: Jarosław Skorulski, Prezes Fundacji Ogrody Kultury oraz dr Longin Dzieżyc, zastępca dyrektora MZL.
Kolejnym punktem programu było wystąpienie profesora Bogdana Idzikowskiego, który pełnił rolę moderatora panelu dyskusyjnego. W rozmowie wzięli udział ważni naukowcy i badacze historii: JM UZ prof. Wojciech Strzyżewski, prof. Marek Biszczanik oraz prof. Zbigniew Bujkiewicz. Każdy z prelegentów podzielił się swoimi doświadczeniami związanymi z badaniami nad rodziną Talleyrandów oraz samą księżną Dino.
Prof. Wojciech Strzyżewski opowiedział o symbolice herbów, rodzinie Talleyrandów i ich pochodzeniu. Jego wypowiedź stanowiła doskonałe wprowadzenie do dalszych rozważań oscylujących wokół tematyki wernisażu.
Prof. Marek Biszczanik podzielił się swoimi refleksjami dotyczącymi tłumaczenia dziennika księżnej Dino oraz jej wspomnień z podróży do Włoch.Zaznaczył, że dziennik zawierał więcej odniesień do wewnętrznych przeżyć księżnej niż wcześniejsze jej pamiętniki, w dużej mierze skupiające się wokół majątku w Zatoniu i okolicach. Podróże do Włoch także stanowią bogaty opis jej wniosków nad życiem, obaw i refleksji nad przemijaniem. Profesor zaznaczył, że tekst ten stanowił wyzwanie, zwłaszcza ze względu na jego charakter rękopiśmienny. Język niemiecki zawarty w dzienniku był podobny, ale nie identyczny, a styl miał pewne cechy baroku. W tekście pojawiały się także fragmenty w języku francuskim, łacinie i angielskim, co dodatkowo komplikowało proces tłumaczenia.
Prof. Zbigniew Bujkiewicz przedstawił swoje badania nad dokumentami majątkowymi i finansowymi księżnej Dino. Wyjaśnił, że księżna nie tylko była filantropką, ale także aktywnie interesowała się biznesem. Analiza dokumentów pozwoliła ujawnić, że Dorota de Talleyrand-Périgord posiadała 30 hektarów ziemi i osiągała roczny dochód na poziomie 100 tysięcy czystych talarów. Po uwzględnieniu kosztów związanych z prowadzeniem gospodarstwa oraz utrzymaniem pałacu żagańskiego, pozostawało jej około 90 tysięcy talarów czystego zysku. Księżna umiała mądrze gospodarować swoimi finansami, inwestować i pomnażać kapitał, co świadczyło o jej zdolnościach biznesowych.
Sale wystawowe są przepięknie przygotowane i przypominają pomieszczenia z XIX wieku. Wystawa prezentuje historię księżnej Dino oraz epokę, w której żyła, poprzez wyjątkowe eksponaty, takie jak rzeźby, obrazy, dokumenty archiwalne, wyroby ze złota, meble, makieta klasztoru w Otyniu i filiżanka z widokiem pałacu w Żaganiu. W trakcie wernisażu odbyła się prezentacja publikacji Dorota Talleyrand-Périgord. Wspomnienia z podróży 1852-1853.
Ekspozycja Talleyrandowie – powrót to wspólna realizacja Fundacji Ogrody Kultury im. księżnej Dino i Muzeum Ziemi Lubuskiej, będąca szczególną formą upamiętnienia księżnej żagańskiej, jej rodziny oraz powstałego 745 lat temu księstwa żagańskiego.
Dziękujemy Muzeum Narodowemu w Warszawie, Muzeum Narodowemu we Wrocławiu i Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie, Żagańskiemu Pałacowi Kultury, Muzeum Miejskiemu w Nowej Soli, Muzeum Porcelany w Wałbrzychu, Archiwum Państwowemu w Zielonej Górze, parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Otyniu, parafii MNMP w Żaganiu, Stowarzyszeniu Przyjaciół Ziemi Otyńskiej, Stowarzyszeniu Nasze Zatonie, oraz prywatnym właścicielom za udostępnienie eksponatów na wystawę.
