Tadeusz Brzozowski to jedna z najwybitniejszych indywidualności polskiej sztuki XX wieku. Stylistykę jego niezwykle dekoracyjnych dzieł wyznaczają fascynacje abstrakcją nurtu informel i surrealizmem. Prace zaskakują ekspresją formy, zaakcentowaną zdecydowanym kolorem i urozmaiconą fakturą oraz fantazyjnymi, często ironicznymi i wymyślnymi, archaizującymi tytułami nawiązującymi do staropolskiego słownictwa.
Dwie zielonogórskie kompozycje malarskie reprezentują dojrzały okres twórczości, kiedy T. Brzozowskiemu bliska była tendencja do odrealniania form. Abstrakcja ekspresyjna z nurtu informel znajduje swoje odzwierciedlenie zarówno w dekoracyjnym obrazie Troki (1970), w którym głównym środkiem ekspresji jest „energetyzujący” kolor oranżu, jak i w kompozycji zatytułowanej Protokolantka z roku 1977, prezentującej intrygującą, pulsującą biologiczną formę o wyrazistej tkance malarskiej i o odcieniach ciemnej zieleni, stopniowo przechodzącej w czerń. Elementem, który dodatkowo potęguje dynamizm, jest tu falująca linia powstała z wyciśniętej prosto z tuby farby. Żartobliwy i dziwaczny najczęściej charakter tytułów w bardzo sugestywny sposób obrazuje stosunek Brzozowskiego do jego sztuki.
Opis zdjęć:
Tadeusz Brzozowski urodził się w 1918 we Lwowie, zmarł w 1987 roku w Rzymie. W 1936 roku rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1940 do 1942 roku uczęszczał do okupacyjnej Staatliche Kunstgewerbeschule (Państwowej Szkoły Rzemiosła Artystycznego) w Krakowie, gdzie studiował pod kierunkiem Fryderyka Pautscha. W latach okupacji związany był z konspiracyjnym teatrem Tadeusza Kantora. W latach 1945-1946 kontynuował studia w Krakowie. Dyplom uzyskał w 1946 roku u Ignacego Pieńkowskiego i Pawła Dadleza. Pracował jako pedagog na Wydziale Architektury Politechniki w Krakowie (1945-1954), w Liceum Sztuk Plastycznych w Zakopanem (1956-1961), w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (1962-1979) oraz w ASP w Krakowie (1979-1981). Był członkiem Grupy Młodych Plastyków i Grupy Krakowskiej oraz międzynarodowego ugrupowania Phases. Uprawiał malarstwo, rysunek, scenografię. Jest także współautorem monumentalnych polichromii w kościołach w Mogilanach i Imielnie. Brał udział w I, II, IV, VIII i IX edycji Złotego Grona w 1963, 1965, 1969, 1977 i 1979 roku, zdobywając wyróżnienie w dziedzinie malarstwa (1963); medal Złotego Grona II stopnia w dziedzinie malarstwa (1969); medal Złotego Grona i Grand Prix (1977); I nagrodę na IX Złotym Gronie (1979).
