Zbiory
Piotr C. Kowalski

Instalacja złożona z artystycznie zaaranżowanych przedmiotów odtwarzających atelier malarza. Centralnym punktem kompozycji jest postać artysty „w trakcie pracy twórczej”, stojącego przed obrazem na sztaludze. Figura stanowi wierny portret, swoiste alter ego, Piotra C. Kowalskiego „ubrana” w autentyczną odzież identyczną z ubraniami noszonymi przez twórcę w okresie powstania dzieła: czerwone tenisówki, czarne skarpety, białe spodnie, czarny półgolf oraz popielatą flanelową marynarkę w kratę. Postać malarza zwraca się ku sztaludze z płótnem w geście skupienia nad malowanym przez siebie obrazem, w prawej ręce trzymając tubkę wyciskanej farby, w lewej zaś pod pachą paletę. Wyposażenie „pracowni” dopełniają proste drewniane krzesło, wycieraczka, żarówka wisząca u sufitu oraz porozrzucane tubki farby. Płótno, sztaluga, krzesło, wycieraczka, żarówka a nawet stojąca postać i jej paleta są po części gęsto pokryte różnobarwnymi, spiczastymi „kiełkami” farby, wyciśniętej pionowo z tuby na powierzchnię wybranego przedmiotu. Tworzą one rozmigotaną barwami, „puszystą” strukturę, która może ukazywać różne możliwości techniczne procesu malowania. Artysta tym samym nadaje przedmiotom rolę i sens jednoznacznie malarskich symboli, jakby obraz malowany na sztaludze „pochłaniał” rzeczywistość pozaobrazową. Dzieło jest zarazem rodzajem prezentacji „artystycznej kuchni” malarza, rozumianej jako proces myślowy, jako narodziny i realizacja idei. Praca eksponowana w drugiej połowie lat 80. XX wieku na wielu wystawach w kraju, m.in. w Galerii Wielkiej 19 w Poznaniu (1986), Galerii Starej BWA w Lublinie (1987) czy Galerii NOWEJ w Zielonej Górze (1988).

Na zdjęciu:

  • Ja i moja pracownia, 1986, instalacja malarska, technika własna (przedmioty gotowe), złożona z manekina imitującego postać artysty (170x55x30 cm), sztalugi (220x30x50 cm) z obrazem (75×105 cm), krzesła (90x44x45 cm), żarówki, wycieraczki (40×80 cm)

Piotr C. Kowalski urodził się w 1951 Mieszkowie koło Jarocina. W latach 1965-1970 uczęszczał do Liceum Plastycznego im. Franciszka Bartoszka w Poznaniu, w latach 1973 – 1978 studiował malarstwo w Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu, realizując dyplom w pracowni profesora Stanisława Teisseyre’a. W latach 1993 – 1999 był dziekanem Wydziału Edukacji Artystycznej PWSSP (dzisiejszy Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu, obecnie jest profesorem tejże uczelni. W latach 2000-2015 prowadził studencką galerię Na Polskiej. Artysta pełnił ponadto funkcję kuratora I, II i III Kolekcji poznańskiej ASP (2003-2005). Obecnie prowadzi Pracownię Malarstwa na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz na ASP we Wrocławiu. Zajmuje się malarstwem, instalacją artystyczną oraz performance. Jest autorem cykli obrazów realizowanych bezpośrednio w naturze pt. Żywa natura – Martwa natura oraz obrazów Przejezdnych i Przejściowych, stanowiących zapis życia miasta i powstających przy współudziale innych ludzi. Od 2004 roku wspólnie z Joanną Janiak realizuje cykle Megabajty malowania i Obrazy mroźne. Piotr C. Kowalski jest uznanym artystą z wieloletnim doświadczeniem i dorobkiem, otwartym na zaskakujące eksperymenty, łamiące obowiązujące kanony i przyzwyczajenia. Rezygnuje często z uświęconego w tradycji malarstwa osobistego gestu artysty. Przekraczając granice tradycyjnie definiowanego malarstwa, artysta pozwala wkroczyć w jego obrazy, wręcz je współtworzyć, naturze oraz innym ludziom. W plenerowej pracy artysty rolę materii malarskiej przejmują m.in. owoce, mech, igliwie czy ziemia (np. w cyklu Obrazy smaczne i niesmaczne). Co więcej, Kowalski pozostawiał poszczególne obrazy tam, gdzie malował, na kilka tygodni, miesięcy, a nawet lat. W innych wypadkach (np. w cyklu Obrazy Przejściowe) do uczestnictwa w akcie twórczym zaproszona zostaje publiczność, pozostawiająca swoje ślady na płótnach. Malarz dąży w ten sposób do zobrazowania więzi pomiędzy dziełami a otoczeniem ich realizacji, „wchłonięcia” przez obrazy rzeczywistości, zarejestrowania niepowtarzalnych jakości miejsca, jak sam podkreśla, autentycznych śladów miejsca i czasu. Stosowaną przez malarza praktykę rozszerzania malarstwa o elementy innych dziedzin sztuki, wychodzenia poza ramy blejtramu, wkraczanie w przestrzeń uznać można za jedną z ciekawszych dróg współczesnego malarstwa. Brał udział w I i II Biennale Sztuki Nowej (1985, 1987). W zbiorach Muzeum Ziemi Lubuskiej znajdują się dwa cykle zrealizowane przez Artystę. Są to: Obraz dwustronny oraz praca XXX (biały, czerwony, czarny). Oba cykle powstały w 1982 roku, a ich zakup nastąpił po zakończeniu I edycji Biennale Sztuki Nowej (1985).

Zakup instalacji zrealizowano w ramach zadania pn. Rozbudowa i uzupełnianie regionalnej kolekcji polskiej sztuki współczesnej w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, w ramach Programu Regionalne kolekcje sztuki współczesnej

Zrealizowano ze środków Województwa Lubuskiego