Całopostaciowy portret Władysława Gomułki z polską flagą na ramieniu, unoszącego się ponad zabudowaniami prowincjonalnego miasteczka, jest jednym z obrazów z cyklu XVI zatytułowanego Robotnicy z lat 1975-1991. Ilustruje on polską rzeczywistość tamtego czasu – ukazany w poetycki sposób świat robotników, polskiej prowincji. Owa „poezja prowincji” widoczna jest również w portrecie Władysława Gomułki, pozornie anestetycznym, zdominowanym przez malowaną agresywnymi pociągnięciami pędzla postać Gomułki i ponurą, zgrzytliwą “antymalarską” gamę barwną przedstawienia. Jednakże ukazanie człowieka unoszącego się ku niebu ponad domami miasteczka nadaje obrazowi fantastyczny, liryczny charakter, stanowiąc czytelne odwołanie do surrealistycznych, malarskich wizji Marca Chagalla. Liryzm portretu podkreśla również rozmyte, abstrakcyjne niebo, zbudowane za pomocą szerokich plam barwnych, które wyznaczają swoistą aureolę wokół głowy I Sekretarza KC PZPR. W efekcie tych zabiegów portretowany z narodową flagą zyskuje wymiar nieomal mityczny, stając się uosobieniem polskiego (w domyśle robotnicznego) marzenia, snu o piękniejszym świecie czasów komunizmu.
Na zdjęciu:
Edward Dwurnik urodził się 1943 roku w Radzyminie koło Warszawy, zmarł w 2018 roku w Warszawie. W latach 1963-1970 studiował malarstwo, grafikę i rzeźbę w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa, jednak za swojego mistrza uważał Nikifora. Brał udział w wielu wystawach krajowych i zagranicznych oraz trzykrotnie uczestniczył (w 1975, 1977 i 1979 r.), w Sympozjach „Złotego Grona” w Zielonej Górze. Był laureatem licznych nagród, m.in. medalu na VII Wystawie i Sympozjum “Złotego Grona” (1975), nagrody krytyki artystycznej im. Cypriana K. Norwida (1981), nagrody Komitetu Kultury Niezależnej “Solidarności” (1983), Nagrody Coutts Contemporary Art Foundation (1992). Mieszkał i pracował w Warszawie. Edward Dwurnik należał do najbardziej znanych i cenionych polskich artystów. Przez blisko pół wieku tworzył rozbudowane cykle malarskie, graficzne i rysunkowe, a jego dorobek zamknął się w imponującej liczbie około siedmiu tysięcy obrazów oraz kilkunastu tysięcy rysunków i grafik. Dzieła malarza znajdują się w wielu kolekcjach państwowych i prywatnych w kraju i zagranicą. Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze posiada autorską kolekcję dzieł E. Dwurnika. Składają się na nią trzy prace malarskie: Pszenica (1973) z cyklu Sportowcy, Zielona Góra (1980) z cyklu Podróże autostopem (realizowanego od 1965 roku), Krakowskie Przedmieście (1981) oraz czternaście malarsko-rysunkowych z cyklu Robotnicy oraz Moi bohaterowie, z lat 1979-1985.
Zakup obrazu zrealizowano w ramach zadania pn. Rozbudowa i uzupełnianie regionalnej kolekcji polskiej sztuki współczesnej w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, w ramach Programu Regionalne kolekcje sztuki współczesnej
Zrealizowano ze środków Województwa Lubuskiego
