Obraz stanowiący kontynuację Cyklu kolejowego (2005), ukazuje krajobraz kolejowy dworca głównego w Głogowie w porze nocnej lub wieczornej. Na pierwszym planie widoczne jest rozbudowane torowisko, oglądane jakby z perspektywy okna jadącego pociągu. Na najdalszych torach, w centrum obrazu, dostrzegamy dwie odcinające się od ciemnego tła lokomotywy. Spośród nich lokomotywa bliższa obserwatorowi znajduje się w stanie spoczynku, drugą zaś „ożywiają” zapalone światła w przedniej kabinie maszynisty oraz reflektorów. Po prawej stronie pojazdu pejzaż wzbogaca prostokątny zarys budynku magazynowego za torami. Całość kompozycji zdominowana jest przez silny akcent światłocieniowy i kolorystyczny w postaci intensywnego światła dwóch latarni, które padając na lokomotywy, fragmenty torowiska i magazynu, stanowi główne źródło oświetlenia obrazu, zarazem swoim zasięgiem wyznacza owalną ramę właściwego przedstawienia. Pomimo poprawnego oddania perspektywy zbieżnej malarz ukazał „kadr kolejowy” w typowej dla siebie syntezie, redukując sylwetki lokomotyw, budynku do prostych, płaskich figur geometrycznych obwiedzionych konturem, którym nakreślił również równoległe linie torów. Efekt syntezy, a zarazem tajemnicy wzmaga oszczędna, raczej mroczna kolorystyka dzieła, zdominowana przez przytłumione barwy w różnych odcieniach brązów, czerni, szarości (kontur) i zieleni (lokomotywy). Wyjątek stanowią intensywna biel i żółcienie światła latarni – padające częściowo na ścianę budynku – oraz jednolite, jaskrawo-turkusowe barwy reflektorów i okien maszynisty w jednej z lokomotyw. Obraz w swojej syntetycznej, migawkowej formie odwołuje się do konwencji ikony i podobnie jak ona zdaje się być próbą sakralizacji doczesności; stanowi ślad własnego widzenia/przeżycia artysty, w którym pozornie banalny kadr zaobserwowany podczas podróży pociągiem, w ujęciu Dłużewskiego nabiera cech nieomal metafizycznych. Obraz prezentowany był na wystawie indywidualnej: Malarstwo: ostatnie 15 lat, Galeria Centrum NCK, Kraków (2016) oraz wystawach zbiorowych m.in.: MY–SE. Wystawa Członków Stowarzyszenia Otwarta Pracownia w Lublinie i Krakowie, Galeria Zajezdnia, Lublin (2012).
Na zdjęciu:
Jacek Dłużewski urodził się w 1966 roku w Zielonej Górze. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych) we Wrocławiu (1986-1989) oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa (1989-1992). Dyplom w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego obronił w roku 1992. W latach 1992-2011 pracował w Instytucie Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Zielonogórskiego, zarazem nauczał rysunku i malarstwa w Katedrze Sztuk Wizualnych Wydziału Form Przemysłowych ASP w Krakowie (2003-2013). Posiada tytuł profesora nadzwyczajnego Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu, gdzie prowadzi Pracownię Rysunku na wydziale Malarstwa i Rzeźby. Członek Stowarzyszenia Artystycznego Otwarta Pracownia w Krakowie. Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury. Mieszka i pracuje w Krakowie. Tworzy malarskie cykle tematyczno-problemowe, obrazy-serie, wśród nich cykle inspirowane podróżą kolejową (Cykl kolejowy, 2005; Podróżne, 2006; Podróże, 2008). Uprawia malarstwo i rysunek. Zajmuje się problemem relacji pomiędzy obrazem rzeczywistości a ideą obrazu. Brał udział w blisko trzydziestu prestiżowych wystawach zbiorowych, m.in.: V Biennale Sztuki Nowej, BWA, Zielona Góra (1993), Rozpoznanie, obrazy z lat 90-tych, Bunkier Sztuki, Kraków (1996), Najgroźniejsze Pędzle, Królikarnia – Oddział Muzeum Narodowego, Warszawa (2000), Kraków à Quebec, Le Lieu Centre en Art Actuel, Quebec, Kanada (2005), Otwarta Pracownia, Offenes Atelier, Kunsthalle Erfurt, Erfurt, Niemcy (2007). Był dwukrotnym stypendystą Ministerstwa Kultury w latach 2003 i 2005 oraz laureatem Konkursów: Konkurs im. E. Gepperta w 1993 r. (Nagroda Główna, Krajowa Wystawa Malarstwa Młodych, BWA, Wrocław), Lexmark European Art Prize 2003 (Wyróżnienie, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa). Muzeum Ziemi Lubuskiej posiada dwa obrazy olejne namalowane przez artystę w 1992 roku: Mieszkanka małych stworzonek i Pustelnia sióstr.
Zakup obrazu zrealizowano w ramach zadania pn. Rozbudowa i uzupełnianie regionalnej kolekcji polskiej sztuki współczesnej w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, w ramach Programu Regionalne kolekcje sztuki współczesnej
Zrealizowano ze środków Województwa Lubuskiego
