Waza dekoracyjna, porcelana figuralna, farby naszkliwne, złocenia, Potschappel, około 1900 r.

Najbardziej okazałym obiektem porcelanowym typu rzeźbiarskiego w zbiorach Działu Sztuki Dawnej jest 85-centymetrowa waza. Jej archetypem był zapewne zespół waz, jaki August III – wielki miłośnik porcelany, podarował królowi Francji Ludwikowi XV. Wykonanie przedsięwzięcia powierzono w 1741 roku Johanowi Kändlerowi, najwybitniejszemu modelerowi europejskiej porcelany. Efektowne, niezwykle dekoracyjne, pełne pompatyczności i pozbawione walorów użytkowych dzieła wyróżniało bogactwo elementów malarskich i rzeźbiarskich.

Wazę z zielonogórskiego Muzeum tworzy okazały korpus w formie odwróconego owocu gruszy zwieńczony nakrywą, w dolnej części brzuśca przymocowana jest noga spoczywająca na wyodrębnionej podstawie, całość mierzy 85 centymetrów.

Centralną część zdobią zróżnicowane tematycznie dekoracje malarskie. Z jednej strony jest to rodzajowa scenka antyczna z trzema postaciami na tle przyrody. Natomiast na odwrociu znalazły się odmienne w klimacie motywy kwiatowe z różą w centrum kompozycji. W górnej części brzuśca po obu jego stronach siedzą dwie pary pełnoplastycznych aniołków. Wszystkie elementy wazy zdobią girlandy i festony kwiatów oraz owoców w układzie pasowym poziomym i pionowym. Dzieło wieńczy okazała nakrywa z kartuszem herbowym, podtrzymywanym przez dwa aniołki. Bogatą dekorację rzeźbiarską oraz wielobarwną malaturę podkreślają delikatne złocenia. Waza pochodzi z zielonogórskiego Heimatmuseum. Zabytek powstał w drezdeńskiej wytwórni Potschappel Carla Thiema, działającej od 1872 roku i znanej z wyrobów niezwykle zręcznie nawiązujących do miśnieńskiego stylu rokokowego.

Z wytwórni Carla Thiema obok prezentowanej wazy pochodzi także okazała patera, oba zabytki należą do największych obiektów porcelanowych w zbiorach Muzeum Ziemi Lubuskiej.